ორმაგი "მე"

                                            my love story

                                       

                    ორმაგი „მე“

„24.05.12
Hi! დღეს არაფერი მომხდარა ისევე როგორც ყოველთვის! : (( ისეთივე იყო როგორიც ყველა დღეა მერის ცხოვრებაში. როგორც ყოველთვის არც ეხლა გამიცდენია სკოლა! რა თქმა უნდა ჩემნაირ „შკოლნიკასთან“ არც დღეს მონდომებია არავის გამოლაპარაკება! : (( ნუ დიკუნა არ ითვლება! მან ხომ სიმართლე იცის!  მთელი დღე ჩემი კლასელების აღფრთოვანებულ საუბრებს ვუსმენდი:

-         აუ იცით Mad Fire Lovers-მა ახალი სიმღელის cover-ი ჩაწერა! (რომელიგაც კლასელი პირობითად დავარქმათ 1-იანი)

-         აუ მართლა? მე კიდე გავიგე, რომ JiJi ახალ ალბომს აკეთებს მხოლოდ გიტარის სოლოებით! ჩემი ბიძაშვილი მაგისი ახლო დაქალია და იმან მითხრა(2) (არადა არანაირი გიტარის სოლო ალბომის გაკეთებას არ ვაპირებ : D)

ამ ფრაზების მოსმენა ჩემთვის აუტანელია! ყველას JiJi უყვარს და აფასებს! იმიტომ, რომმაგრად აცვია? იმიტომ, რომ პოპულარულია? თუ იმიტომ, რომ მერისნაირი „შკოლნიკი“ არაა?არ ვიცი! არ ვიცი რა გავაკეთო! ალბათ ცხოვრებაში ერთხელ მაინც უნდა ვთქვა სიმართლე და ამ ფარსს ბოლო მოვუღო! მაგრამ არა! ყველას თავისას მივუზღვევ და მერე ვიტყვი სიმართლეს! ხო ასე მოვიქცევი! მანამდე კი ნორმალური გოგონას ცხოვრებით ვიცხოვრებ,  როგორითაც უკვე 3 წელია ცვხოვრობ! ეხლა უნდა წავიდე დღიურო! დიკუნა მელოდება  ჯერ რეპეტიცია მაქვს მერე კიდე კლუბში მივდივართ! თუ ქანცგაწყვეტილი არ მოვედიი სახლში წერას გავაგრძელებ!“

-         დიიიკო!

-         ვინაა?

-         მე ვარ გოგო რა იყო ვეღარ მცნოობ?

-         აა უი JiJ ვერ გიცანი უცებ შემო!  კედებს ჩავიცვამ და წავიდეთ!

დიკოს სახლიდა გამოვედით და 15 წუთში დარბაზში ვიყავით. 3 სიღერის ცოვერი დავუკარიით და 1 ახალ სიმღერაზე ვიმუშავეთ სახელით „reallies friend“ რომელიც მე და Bonnie-მ დავწერეთ მეგობრისათვის.

როგორც კი რეპეტიციას მოვრჩით ყველა ერთად კლუბში წავედით! კართან ერთი ბიჭი შეგვეჯახა. როგორც ცანს Jei-ს მეგობარი იყო.

-         Jei, რავა ხაარ?

-         კარგად დათ შენ?

-         რავი ვარ რაა.. აქ საიდაან?

-         რავიი ჯგუფთან ერთად გასართობად როგორც ყოველთვის.არ შემოხვალ?

-         არა ჯერ ძმაკაცებს ველოდები და მერე შემოგიერთდებით.

-         კაი.

კლუბში შევედით, მე კი დიკუნამ გამომიყვანა აზრებიდან.

     -    გოგო რაზე ჩაფიქრდი? რა იყო მოგეწონა?ჰაა?

     -    თან ძაან! მე ხო იცი ქერა და თან მწვანეთვალება ბიჭებზე რა მემართება?!

     -    ჰო როგორ არა ისე ძაან რო გაშტერდი!

-     : D

-   იცინე, იცინე!

-   არა მართლა მაგრად მომეწონა!

-    ხოდა Jei მოდის და გამოკითხე ყველაფერი. მე წავე ვინმე გავიცნო თორე მოვკვდი!

-    Jei მოდი ერთი წამი რაა!

-    ჰაუ!

-    ის ბიჭი ვინ იყო?

-    ძმაკაცია ,  დათო ქვია რატო?

-    არა ისე პროსტა. მაგაზე მომიყევი რა რამე.. გთხოვ!

-    რა მოგიყვე?

-    რამე!

-    ჩვენხელაა, გიტარაზე უკრავს და თან მღერის კიდე მეტი რა გაინტერესებს?

-    აღარაფერი.

-    და უი skype და ტელეს ნომი მომცი დათოსი.

-    ჩაიწერე..

ნომი და skype ჩავიწერე და კარებში შემომავალ დათოს მოვკარი თვალი.

    ჩვენკენ წამოვიდა  თავის 2 ძმაკაცთან ერთად . ახლოს მოვიდა, Jei-ს რაღაცაზე გამოელაპარაკა ისე გაურკვევლად ლაპარაკობდნენ ვერ გავიგე საუბრის თემა რა იყო. Jei და დათოს 2 ძმაკაცი გავიდნენ.(ამ დამპალმა მარტო დანტოვა?ეხლა რაღა ვქნა?- ვიკიოდი ჩემს თავს.)

-         JiJi ხო სწორი ვარ? : D

-         კი. შენ დათო ხო?

-         კი. სხვათა შორის შენი შემოქმედების დიდი ფანი ვარ. : )

-         ვაუ.მაგარია. ყველაზე მეტად რომელი სიმღერა მოგწონს?

-         I Will Kill Myself

-         ეგ სიმღერა ჩემი ფავორიტი track-ია.

-         მართლა? ხალხი ამბობს ყველაზე მეტად Love Is Colorful უყვარსო!

-         ხალხი ბევრ იდიოტობას ამბობს. მაგალითად იმას, რომ გიტარის სოლო ალბომის გამოცემას ვაპირებ! : D  როგორც მივხვდი ჩემზე სიმართლეც იცი და ჭორებიც ხო?

-         კი. : D

-         მაგრამ, მე რომ შენზე არაფერი არ ვიცი?

-         მაინც რა გაინტერესებს?

-         რავიცი რასაც მომიყვები ალბათ დამაინტერესებს!

-         ნწუ! ნწუ! ნწუ!

-         : D

-         ესეიგი მე ვარ დათო, ვუკრავ შენს საყვარელ ინსტრუმენტზე- გიტარაზე, ასევე ვმღერი, ვწერ სიმღერებს და მიყვარს სიახლეები!

-         და ვარ ბაბნიკი სადღაა?

-         არა არ ვარ! სხვის გრძნობებზე თამაში არ მიყვარს!

-         ვაუუ. ეს უკვე მომწონს.

-         ისე ტელეს ნომერს არ მომცემ?

-         კი როგორ არა 598...შენი? (მისი ნომი ვიცოდი მარა ხომ არ ვეტყოდი შენი ნომი რათ მინდა უკვე კაი ხანია ვიცი თქო?!)

-         აა ხოო... 568...

     უკვე გვიანი იყო. წამოსვლა დავაპირეთ! ყველა ერთად გამოვედით კლუბიდან. სახლში როგორ მოვედი არ მახსოვს! ისე მაგრად მეძინებოდა როგორც კი ოთახში შევედი ისევე დავიძინე როგორც ვიყავი: ტანსაცმლით და მაკიაჟით.