კურიერი გადიოდა...წამყვანი ვიღაც 19-20 წლის ბიჭის გარდაცვალებასზე საუბრობდა, რომელმაც ზღვის პირას ცეცხლში თავი დაიწვა..თქვა, რომ მისი კიდურების ნაწულები კიდევ შემორცენილიყო და ექსპერტიზამ მისი ვინაობა დაადგინა..ამ ბიწის სახელის გამოცხადება, ცემი სავარძლიდან წამოხტომა და დაცემა ერთი იყო... ბრაგვანის ხმაზე ალბათ ჩემი ძმა გამოვარდა, რადგან აშკარად მახსოვს ვიღაცას საავადმყოფოში მივყავდი.. იქიდან მოყოლებული სულ სიბნელეა...მხოლოდ ერთხელ გავიგონე გაკვრით თუ რას ეუბნებოდა დედას ექიმი-დიდხანს ვერ იცოცხლებს! უკვე წლიწად ნახევარია კომაშია.. 2 დღეში თუ გონს არ მოვიდა მისი გადარჩენა შეუძლებელი იქნება და აპარატიდანაც მისი გამოერთება მოგვიწევს...
ალბათ ის ორი დღე გავიდა, რადგან სიბნელე აღარ იყო...ყველაფერი ცეცხლის შუქმა გაანათა...ცეცხლის ალში დათო იდგა და მე მიხმობდა...
დათო-ან წამო ჩემთან!
მე-დათ ანა არ მქვია..
დათო-რა მნიშვნელობა აქვს რა გქვია..მთავარია მიყვარხარ : ) წამო ჩემთან!
ხელი ჩავჭიდე და გავყევი...აქედან კი უკვე სამუდამო წყვდიადია...
No comments:
Post a Comment