ორი კვირა ჩვეულებრივი ლოვეებივით ვცხოვრობდით...ერთ დღესაც დათო ძალიან დაღონებული შემხვდა.. სახე ჩამოსტიროდა...
მე-რა დაგემართა ეე?
დათო-დაიფიცე, რომ ყოველთვის გეყვარები...რაც არ უნდა მოხდეს...
მე-კაი რა ეგ ისედაც ხო იცი! მითხარი რა მოხდა!
დათო-არალეგალურ რბოლებში ვიღებ მონაწილეობას...და...გუსჰინ...ვიღაც...კაცი...გავიტანე...
მე-რაა? უცებ ტელეზე სალიმ დამირეკა...(ჩემი ერთი ახლო მეგობარია)
მე-ხო სალ..როგორ ხარ?
სალი-ცუდად..
მე-რატო?..რამე მოხდა?
სალი-გუშინ ვიგაცამ მამაჩემი მანქანით გაიტანა! არალეგალური რბოლების მანქანა იყო!...
მე-ვაიმე...ეხლა როგორაა?
სალი-2 საათის წინ გარდაიცვალ : (
მე-აუ სალ ვიზიარებ...
სალი-...
მე-როდის კრძალავთ?
სალი-სამშაბათს..
მე-კაი მან გავჩნდები ეხლავე
სალი-მადლობ : (
მე-კაი რა მადლობ...
ტელე გავთიშე და დათოს მივუბრუნდი..
მე-ოღონდ არ მითხრა რო მანქანით...
დათო-..
მე-თქვი რამე! მოტო ან რავი რამე.. ოღონდ მანქანა არაა : ( და ავტირდი
დათო-ვწუხვარ!
მე-შენი წუხილით უკვე ვეღარაფერს შეცვლი მკვლელო! შე ნაბიჭ**** სალოს მამა.. სალოს მამა.. გესმის მაინც რა გააკეთე?
დათო-...
მე-ეხლა რას აპირებ? პოლიციას ჩაბარდებიი? თუ ლაჩარივით გაიქცევი?
დათოს აღარაფერი უთქვია, უბრალოდ შებრუნდა და წავიდა...მე კი მთელი ორი წელი ვიტანჯებოდი ტკივილით, რომელიც მისი არყოფნით იყო გამოწვეული...აი ახლა აქ რომ ყოფილიყო ვაპატიებდი, გეფიცებით ვაპატიებდი ოღონდ აქ მდგარიყო!
ტანჯვა ყველაზე დიდი სასჯელია.სასჯელი, რომელსაც ვერცერთი ჩვენგავი ვერ გაუძლებს...სასჯელი, რომელიც ცხოვრებას გიმწარებს!
დათოს ფიქრები
"ის დამპირდა, დამპირდა, რომ არ წავიდოდა, დამპირდა, რომ ვეყვარებოდი! მაგრამ მასზე გაბრაზებული არ უნდა ვიყო..მასაც ასეთი რამ, როომ ჩაედინა არც მე ვაპატიებდი...მიყვარს, ვუყვარვარ, მაგრამ სიყვარული საკმარისი არ არის... უნდა მივხვდეთ , რომ ასეთი დიდი სიყვარული მხოლოდ ერთხელ მოდის და ჩვენი საქციელის გამო არ უნდა დავკარგოთ...უნდა გიყვარდეს და შეინარჩუნო...
აი ახლა აქ ვდგავარ, ამ ცეცხლის წინ... ზუსტად ჩვენი დაშორების 2 წლის თავზე და ვაპირებ პასუხი ვაგო იმ ტკივილისათვიდ, რომელიც მას მივაყენე... ჩემთვისაც ყველაზე დიდი ტანჯვაა მის გარეშე ყოფნა...ახლა სულ არ მაღელვებს ჯოჯოხეთში მოვხვდები თუ სამოთხეში...მთავარია, რომ მიყვარდა, მიყვარდა ასე ძლიერ, სიციცხლეზე მეტად!.."
და ცეცხლში გადავარდა...მეორე დღეს მაოსნებმა ჩამქრალი ცეცხლი შეამჩნიეს, რომლის ნაკვერჩხალზეც ადამიანის კიდურების ნაწილები კიდევ იყო შემორჩენილი. პოლიციამ ექსპერტიზაზე წაიღო მისი ფეხის და ხელების ნაწილები და გაირკვა, რომ ის ადამიანი დათო იყო...
ვითომ "ანის ფიქრები" : D
დილით ადრე გავიღვიძე, უფრო სწორად გამაღვიძეს..კართან ფოსტალიონი იდგა... წერილი გადმომცა..მე ტელევიზორი ჩავრთე, მიუხედავად იმისა, რომ წერილს ვკითხულობდი და ტელევიზირისთვის არც შემიხედავს.წერილი გავხსენი და კითხვა დავიწყე:
" ან, ბოდიშს გიხდი ყველაფრისთვის...იმედია მაპატიებ...ხო იცი როგორ მიყვარდი და ახლაც ისევე მიყვარხარ... არა ისევე არა..უფრო ძლიერადაც...სიცოცხლის ბოლო წუთებშიც კი შენზე ვიფიქრებ...სიციცხლეს ცოტა ხანში დავასრულებ და პასუხს ვაგებ ყველაფრისთვის...არ იტირო კარგი?!.. უბრალოდ იცოდე, რომ სიცოცხლეზე მეტად მიყვარხარ!
დათო"
უცებ ცრემლიანი თვალები ავწიე და ტელევიზორს მივაბყარი...
No comments:
Post a Comment